Urodził się 27 sierpnia 1931 roku
w Poznaniu. Z wykształcenia – technik budowlany,
z wyboru – marynarz, z zamiłowania – żeglarz w stopniu sternika jachtowego (patent st.j.p.u. Nr 418/NS).
W latach pięćdziesiątych XX stulecia pracował jako rybak
w Przedsiębiorstwie Połowów Dalekomorskich z siedzibą
w Szczecinie, uczestnicząc w połowach m.in. na dalekiej północy (Morze Norweskie, Ocean Arktyczny, Morze Barentsa Morze Białe). W latach sześćdziesiątych, wraz
z żoną, przybył na Sądecczyznę. Tu założył i prowadził własną firmę stolarską.
Żona – Maria (lekarz medycyny, specjalista ginekolog) – Matka Chrzestna jachtu S/Y „Dunajec”, dzieci: Małgorzata (1966), Piotr (1968) i Paweł (1969) oraz wnuki (Maja, Dominika i Kornel).
Edmund Nowak przez wiele lat był Członkiem Zarządu Okręgowego Związku Żeglarskiego w Nowym Sączu,
a w latach 1978 – 1979 pełnił funkcje Komandora Yacht Clubu PTTK „BESKID” w Nowym Sączu.
Niestrudzony i oddany orędownik budowy sądeckiego pełnomorskiego jachtu żaglowego S/Y „Dunajec”,
na którym, po wodowaniu, czynnie uczestniczył
w żeglarskim szkoleniu morskim.
Na jachcie S/Y „Dunajec” żeglował między innymi w okresie:
24 – 27.07. 1979 – jako uczestnik dziewiczego rejsu jachtu S/Y „Dunajec”
12.08. – 09.09.1981 – jako uczestnik pierwszego zagranicznego rejsu jachtem S/Y „Dunajec”
z dotarciem do Francji i Anglii.
28.04. – 27.07.1984 – jako uczestnik pierwszego oceanicznego rejsu jachtem S/Y „Dunajec”
z dotarciem do Kanady.
Pod żaglami jachtu S/Y „Dunajec” Edmund Nowak
przepłynął ogółem ponad 14 440 Mm, przez 3049 godzin (127.5 doby) żeglugi.
Za oddanie i wieloletnią społeczną pracę na
rzecz sądeckiego i polskiego żeglarstwa został uhonorowany odznaką
Zasłużony Działacz Żeglarstwa Polskiego Związku Żeglarskiego. Odszedł na
Wieczną Wachtę w dniu 28 lutego 2011 roku.
Cześć jego Pamięci!
|